Aku ingat lagi.

Aku ingat lagi.
Masa tu aku baru 6 tahun. Mengeja pun tak reti, mengaji pun tergagap gagap, tapi bab kira-kira aku terar sebab mak aku memang suka kira duit dulu hahaha.
Masa tu aku dekat tadika. For information,  tadika aku tu ada dua tempat which is satu dekat rumah teres (untuk budak umur 5 tahun kebawah) and lagi satu dekat rumah kedai (untuk umur 6 tahun). Rumah kedai and rumah teres tu berhadapan and dipisahkan oleh jalan.
Masa tu dah habis kelas. Dekat bawah tadika aku tu ada 7 eleven. Masa tu aku tak tahu kenapa aku nak sangat beli susu kambing dekat 7e, so time nak balik tu aku tak ikut kawan2 yang lain melintas ke tadika rumah teres tapi aku singgah sekat 7e.
Disebabkan masa kecik aku takde kawan aku pergi seorang-seorang. Bila dah beli tu aku kena melintas kat tadika rumah teres tu, aku pun tak fikir panjang so aku lintaslah seorang-seorang.
And suddenly ada sebuah kereta hampir langgar aku.  Sikit lagi weh, pakcik tu siap keluar kereta marah aku lagi sebab aku lintas seorang-seorang.
Aku diam, aku tak tahu apa-apa masa tu. Mungkin cikgu tadika aku nampak dia pergi kat aku and dia marah aku.  Aku pun diam sampailah dekat tadika rumah teres tu aku nangis.
Yang aku ingat aku nangis bawah pokok, aku buang air susu tu and ada budak cina perempuan pandang aku. Dia tengok je aku menangis sampailah aku balik baru aku okay.
Jujur, cerita ni aku tak pernah cerita dekat Siapa2. Aku malu and aku rasa benda ni macam mimpi buruk untuk aku.
Sekarang ni aku terfikir.
Kenapalah pakcik tu tak langgar aku teruskan? Kalau pakcik tu langgar terus mesti aku tak payah lalui semua ni. Aku tak payah risau pasal akhirat sebab aku mati tanpa dihisab. Aku takkan bebankan mak ayah aku,  aku takkan buat segala dosa yang aku buat selama ni,  aku tak payah fikir belajar masa depan dan perasaan orang lain dan aku takkan rasa sedih, down macam ni...
Kalau aku jumpa pakcik tu balik aku nak je cakap.. 'kenapa pakcik tak langgar je saya terus dulu'.

Comments